POCZĄTEK I KONIEC W CHRYSTUSIE

że wszystko, co rodzaj ludzki w nadprzyrodzonym i przyrodzonym porządku posiada i czego się spodziewa, ma swój początek i mieć będzie swój chwalebny koniec w Jezusie Chrystusie. Ustanawiając uroczystość Chrystusa Króla, papież Pius XI nakazał, aby tego dnia po nabożeństwie głównym odmawiano Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.

Związek święta Chrystusa Króla z kultem Bożego Serca Pius XI opisał również w encyklice Miserentissimus Redemptor z 1928 r.:

„[...] na początku bieżącego stulecia poprzednik nasz Leon XIII ku radości świata chrześcijańskiego poświęcił Najświętszemu Sercu cały rodzaj ludzki, należący z natury rzeczy do Chrystusa, w którym wszystko jest zawarte (por. Ef 1,10). Był to radosny i pełen nadziei początek dzieła, które myśmy, za łaską Bożą, uzupełnili i zakończyli. Przychylając się bowiem, jak to zaznaczyliśmy w naszej encyklice Quas primas, do licznych życzeń i próśb biskupów oraz wiernych, ustanowiliśmy z końcem roku jubileuszowego święto Chrystusa Króla, które odtąd ma być uroczyście obchodzone w całym świecie chrześcijańskim. Aktem tym nie tylko ukazaliśmy w jasnym świetle najwyższą władzę Chrystusa nad wszechświatem, społeczeństwami, rodziną i poszczególnymi ludźmi, lecz daliśmy również przedsmak radości tego szczęśliwego dnia, w którym cały świat chętnie i bez przymusu podda się najsłodszemu panowaniu Chrystusa Króla. Toteż wydaliśmy równocześnie rozporządzenie, aby dla obfitszego i pewniejszego korzystania z owoców poświęcenia się Najświętszemu Sercu ponawiano je każdego roku z okazji święta Chrystusa Króla, by w ten sposób zjednoczyć wszystkie narody więzią chrześcijańskiej miłości i pokoju w Sercu Króla królów i Pana panujących”.

W uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata członkowie Arcybractwa Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa mogą uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami (art. 13 Statutów Arcybractwa).